Krótsze dni...

...
Krótsze dni...
wiatr łka deszczem w zaroślach
mokry ślad...
dłońmi dotyka czas serca okna...

twoja twarz gubi rysy zaciera kontury marzeń...
zapominam ciebie...
nie szukam twoich śladów
tracę każdym oddechem wyobraźnię...

nie pamiętam już...
zapachu naszych pierwszych spotkań
znikasz ją nadal trwam...
wiatr... deszcz... tej chwili ulotna samotność...

dotykasz mnie a może okruchów serca
nie chcę... idę w dal...
nie został nawet ślad...
wybacz dziś nic z tego co było tylko nasze nie pamiętam...

Anita Steciuk