" Dotykaj... przenikaj mnie "

Kropla wzruszenia
Niedopowiedzenia

W kropli perłowego wzruszenia -
Ona cicha, płocha w milczenie ubrana.
Jest ze mną od rana. Powoli spływać zaczyna, nawilża me ciało - ciągle mi mało. Teraz zmienia swe odzienie, chłodna się staję. Głaszcze mnie po włosach, delikatnie tak czule, fryzurę mi nową układa. Inne myśli mają znaczenie - nowa Ja - tworzenie. Ciepła wypełnienie.
Przenika strukturę duszy, wypełnia mnie całą, w nadzieję ubiera.
Poezją się staję.

Jestem poezją?
Chcę być poezją dla Ciebie.

...
Rodzi się we mnie pytanie:
Czy to jest przyjaźń, a może kochanie?
...
W miłosnym uścisku, splecione razem trwamy dzielnie, czy też każda z nas oddzielnie ?
Poezja ma.
Słodki jej smak.

08.05.2020
09:50