Kropelkami zapomnienia

Kropelkami zapomnienia
leczę nadwrażliwość
zapominam na chwilę
że można lepiej żyć

Przecież

Nigdy nie było tam życia
za rogiem skonało
pomiędzy żalem a butelki dnem
w czyichś dłoniach przemilczałam

Strach niszczy moje oczy
zatapia je w mroku poprzednich lat

Jak głupiec pielegnuję nadzieję
każdy oddech kiedyś mija

Przecież

za bezcen oddałam
swoje ciało i krew
i duszę

Nie każdy tak ma.