Wszystkie ściany wszechświata

Krok przez próg tnie obie strony.
Serce więcej nie potrafi.
Kiedy światło gasisz,
Gubisz ciepło dłoni.

Zapamiętasz smak tych ust,
Taniec klonów na firanach,
Zaślepioną biel po ranach,
Wzory śniących tony słów.

Wszechświat ma tyle przestrzeni,
Ile sięgniesz ramionami.
Możesz zostać z nami,
Bez obawy spać wśród cieni.
Albo krokiem za grajkami
Wszechświat zmienić.

Quid Quidem