Myfolandia

Kreujesz swój odmienny świat
Jak pośród drzew samotny kwiat
Spijasz krople porannej rosy
Czesząc w nieładzie będące włosy

Rozdajesz swój słodki kwiatowy pyłek
Choć czasem trzeba rąbnąć cię w tyłek
Znów robisz swój słodki niewinny uśmieszek
Mówiąc że plącze się za Tobą peszek

Lecz w końcu ułożysz swe całe życie
Z dna rozterek wylądujesz na szczęścia szczycie
I choćbyś nie wiem jak była wredniutka
Już ja utemperuję niesfornego Myfoludka

Dla pewnej niesfornej osóbki by wiedziała że praca nad sobą wymaga bardzo wiele ciężkich chwil i wyrzeczeń...