Zagrzeb duszy

Krąży w tle upiornej pieśni
Toczy wiatru ponury marsz
Zjawia się znikąd i pozostaje tak

Zalewa bojaźliwe serca i odbiera sen
Przyjaciół dzieli związki łamię w pół
Ze wzgardą stoi spoglądając w bezkresny dół

Spogląda w oczy śmieje się podle
Życie już dawno przestało być godne
Odejdź zatem zjawo nieczysta

Pozostaw myśli wypłukane
Tylko ja Ty i Czysta...