Jan Kowalski odnalazł poranek złoty

Kowalskiemu Janowi
piorun nocny
we włosach siedzi
zakręcając na palcu
tłuste figle
zmęczonej soboty

On ze skwaszoną twarzą
próbuje dojrzeć zapałki
przez posklejane oczy
papierosa w zębach już ma

Jeszcze radość balangi
wydłubał zza paznokcia
i oddech złapał
stopą potarł zrogowaciałą stopę...