Kot Bilbo leczy sprawnie rany
Szczególnie gdy jesteśmy sami,
Terapeutycznie także mruczy
Łatając starganą wichrem dni duszę,
Rozgrzewa nocnych lęków chłody,
Syci tęsknotę trawioną głodem.
Jego miodowe, kocie spojrzenie
Otwiera nam magiczne przestrzenie,
Gdzie wędrujemy we trójkę
Międzygwiezdnym podwórkiem.
To tylko kot, czasem mówią znawcy,
Wygląd i biologia o tym świadczy.
Patrzę wtedy na nich i mój uśmiech patrzy,
Bilbo przy ukochanej mruczy leki,
I myślę sobie - jaki ten ich świat daleki!
Kiedy ratujesz życie topielcowi,
Pewnie "to tylko oddech" któryś powie.
Nabieram powietrza, dobieram słowa.
I nagle słyszę ciche "pazury schowaj",
Mruczenie, i znów "jest i tam robota,
Tym nieszczęśnikom też potrzeba kota."
Więc tylko mówię ciepło "jeśli tak widzicie,
To spójrzcie dookoła - to tylko życie"