Menu
Gildia Pióra na Patronite

PTAK

Korytarz w mroku, myśli w amok.
Płakać mi się chce.
Serce umarło, nadziei brak
Za oknem na drzewie siedzi skrzeczący ptak
Uniósł się w góre, machając piórem nieśmiałe „Pa”
I być tym ptakiem, i odlecieć w dal.
Być poczuć szczęście
Nadejdzie ukojenie
Jeśli tylko polece przed siebie.
Tam gdzie odnajde mój świat.
Bez trosk i wad.

19 734 wyświetlenia
157 tekstów
2 obserwujących
  • krysta

    12 December 2014, 18:42

    tęskny wiersz...
    ''...Nadejdzie ukojenie...''
    pozdrawiam.