nalej mi ...

kolejna szklaneczka
wypita do dna
za oknem hula wiatr

barman coś o domu bredzi
bym już szedł
bo zaleję się w trupa
a ja mu
że nie wiem gdzie on jest

nalej mi jeszcze raz

obiecuję że pójdę
zatopię się w mrok
może na dworcu znajdę kąt
zamienię słowo z bezdomnym
kropelką jabola zwilżę duszę
i tak przetrwam
kolejną noc

nalej mi jeszcze raz

pewnie wrócę tu jutro
chyba że trafi mnie szlag
i znajdą na drogi poboczu
kolejną ofiarę
alkoholowego zabójcy

nalej mi jeszcze raz

wypiję za dom
na obrzeżach miasta
w kieszeni mam klucze
lecz tam nie wrócę
bo tam
wciąż pachnie jej perfumami
słodkiej miłości
uwitym gniazdem

nalej mi jeszcze raz
i pójdę ...