Spacer z kotem

Kochanie, wiem, że za milion lat
Które znikną jak ta chwila za nami
Jakby liścia jesienią zerwał wiatr,
Wciąż będziemy sobą pijani.
W towarzystwie cichego skrzypienia
Stawów śpiewających stare szanty,
Dłonie w roześmianych drżeniach
Porywają nieśmiałe, polne kwiaty.
Gdzieś niedbale zsunięta chusta
Przegapiła jak usta bez wahania
Kładą się na stęsknione usta,
W chwili gdy czas obojgu się kłania.
Wieczór niczym woźny kot z Shire
Gasnąc słynnym kocim uśmiechem
Odprowadza ostatnie marzenia stare,
A o nagłą ciszę obija się nasza miłość echem.
Wtedy, ja to wiem i sercem mocno czuję,
W samotnym milczeniu zimnej nocy
Wysoko wzleci moje szczęśliwe "dziękuję"
I do lotu porwie szczęśliwe Twoje oczy.