Kobieta, która...

Bardzo dziękuję:). Miłego wieczoru:)

"głównym jej wrogiem jest czas
który na przekór prawom natury
biegnie do tyłu"...wiersz przepiękny...Pozdrawiam serdecznie.:)

Dziękuję Agnieszko:)

właśnie tak i ja czuję...nie potrafiłabym jednak w tak piękny sposób opisać tego jak Ty...cudowny wiersz... nawet pachnie tęsknotą

Bardzo, bardzo dziękuję za piękny wiersz i za komentarze. Miło mi :)

Znajomo mi wygląda.
Jest jak życie.

Piękny wiersz...

W zasięgu siebie...

z mozołem unosisz wiarę
w drugiego człowieka
przygięta cieniem osamotnienia
i z nadzieją wypatrujesz jego słów

czekasz…
aż dni rumieńców nabiorą
brzemienne pożądaniem

i uwolnisz księżyc nocą
jego włosy rozczeszesz kwieciście
pragnieniu… pozwolisz zapłonąć
a gdy czas spełnienia nadejdzie

uniesiesz w sen spokojny

by w zasięgu siebie…
śnić wspólną rzeczywistość
.............................................................

Uczucia pustki... tęsknota nie wypełni
Trzeba żyć dalej, by marzenia spełnić...

Pozdrawiam :)))