Les choses de la vie

klucz żurawi przeciął błękit
nad uciszonymi sadami
a z oczu mi patrzy - smutne niebo
którego od serca
odkleić się nie da

czego nie widziałem - już nie zobaczę
czego nie napisałem - już nie napiszę
nie poznam miast
dróg
nie przekroczę brzegów

jest tylko teraz
tylko tu i nigdy więcej

bo ja kochałem tylko kilka twarzy
kilka słów
cieni

i żadna siła
tej wiary nigdy nie zachwiała
że są rzeczy pewne - jak śmierć
i tak piękne
jak bywa tylko drugi człowiek