Kłosy zmęczone w wąwozie wspomnień
skwar pada z nieba proch pali ogniem
czerwiec nas wita upałem letnim
jakby chciał wyścig wygrać za wieczność

Malują kreską tęsknotę nieba stalowe ptaki
chłodne stworzenia -jeden z południa
drugi ze wschodu
wygnańcom chwila droższa od chleba
gdzie dęby grają zbożem dojrzałym
ciszą słowiańską -perłą w koronie

Zapachem brzozy płaczącą wierzbą
kłamstwem pod lipą trapezem wspomnień