Walcz
Klęczę patrząc w Twoje puste oczy,
Będę tu przy Tobie do końca moich dni...
Łza się po policzku Twoim toczy,
W sercu mym żar nadziei wciąż się tli...
Jesteś na dnie.
WALCZ!
Choć dla mnie...
Dusza Twa po cienkiej linie kroczy,
Pragnąc czas zawrócić, pożyć jeszcze parę chwil.
Umysł głośno krzyczy "dosyć!",
Bo bezczynność Cię rozdziera z resztek sił.
Pragniesz tak jak dawniej żyć,
Łzy przełykasz, bierzesz wdech, zamykasz oczy...
Pragniesz wspierać nas i przy nas być.
Walcz więc, uwierz... Niech Twe życie dziś się dalej toczy.
Jesteś na dnie,
Lecz choć trudno - uwierz...
Boska łaska wkrótce na Twe serce spadnie.
Otwórz oczy, otwórz umysł, duszę otwórz,
Powiedz w myślach "Jestem silna",
Teraz głośno jeszcze raz to powtórz,
Dodaj "walczę, wygram".
Wygraj....
Autor
1 February 2013, 19:47
Cała zwrotka gdzie znajdują się słowa, które zacytowałeś pokazują walkę, trudną walkę. Dusza krocząc po cienkiej linie aby odzyskać to co było, odzyskać dawne życie tak jakby naraża się na upadek. Krzyczący umysł wyraża swoje oburzenie wobec bezczynności, pragnie aby osoba ,którą tu opisuję się nie poddawała, ponieważ to coraz bardziej ją osłabia. Dodam, że mój wiersz skierowany jest do osoby sparaliżowanej, która wiele przez życie przeszła i się nacierpiała... Paraliż jest właśnie tą bezczynnością, która odbiera człowiekowi nadzieję i siłę.
1 February 2013, 19:05
tekst zaangażowany
Bo bezczynność Cię rozdziera z resztek sił
o co chodzi w tej gramatycznej nowince?