Niewierny Tomasz

Kiedyś ze sobą na pewno
wcale się nie spotkamy
nawet poza granicami
osobnych swych snów i jawy

Ty odnajdziesz się beze mnie
ja pobłądzę w siebie
wspólnym nam będzie mostem
bezbrzeżne zagubienie

Ulepisz słowa w tęsknotę
wypalisz płomieniem milczenia
i ciśniesz o głaz cierpienia
"przecież to tylko wiersze"

Rozkrwawię ich szeptem pamięć
zanurzę w ranach swe palce
i do końca już uwierzę
choć nigdy cię nie zobaczę.