mojra
kiedyś kamienie bez serca
zgniotą nam już wszystkie palce
mech porośnie blizny
beztrosko miękką zielenią
a skóra wstydem spękana
złuszczy się tak bezwstydnie
jeśli tylko
okrutni bogowie
nie splączą nam wtedy języków
przyjdzie nam nagość
zlizywać ze znaczeń
by smaki nazwać na nowo
17 801 wyświetleń
178 tekstów
95 obserwujących
26 April 2011, 22:41
dziękuję Nikuś, Twoje opinie zawsze są wyjątkowe
pozdrawiam cieplutko:)
26 April 2011, 09:32
uwielbiam takie wiersze jak ten, za chłód, dystans, obojętność i to, że każde słowo jest na swoim miejscu. kamienie, serca, mchy, językami i nagością karmione. Jest idealnie !
22 April 2011, 23:10
Joanno, Agnieszko
dziękuję za zatrzymanie się przy tym wierszu
i ciepłe, ważne dla mnie słowapozdrawiam Was serdecznie
:)