Kiedy jej dotykam,
Jak usta pielgrzyma pierwszy łyk wody,
Serce znika,
Płomienie stają się ochłodą.
A pachnie jak wieczór
Złotym zachodem słońca ulany
Fortunie na przekór,
Wieczór piękny choć potargany.
Smak, jak Indiańska powieść,
O polowaniu na pumę,
Która po pierwszym słowie
Żądzę rozpala i Dumę.
A kiedy zasypiam
Jej skóra troskliwym kocem,
Bez pytań.
To dni cieni i świateł noce.

Quid Quidem