klimat chwil...

każda jedna chwila,
odkopana w obliczu wytrwałości braku,
przyciąga nas obietnicą ciepła,
niczym jałmużna żebraka.

weźmy na przykład jesień deszczową,
gdzie chłód w kominka akompaniamencie urzeka melancholią,
tańcem mgieł oraz niebem w zachodzie słońca czaruje,
w Twych ustach spragnionych tęsknoty smakuje.

tak, wiem, że są takie chwile,
za którymi namiętnie w pamięci biegamy,
gdyż serce wspomnieniem ogrzewają mile,
w odróżnieniu do codzienności, gdzie głównie się ranimy.

jest jednak chwila, w cudowności niedościgniona,
to Miłość prawdziwa - ta czuła i odwzajemniona,
trwająca jak czas - zawsze i bez końca,
dająca wiarę, że zwyciężyć zdoła każdy Jej obrońca.