Menu
Gildia Pióra na Patronite

Scheda po Katylinach

Quousque tandem abutere,
Catilina, patientia nostra?

Spójrz Katylino na Wschód marzeń o wielkości,
Gdzie legiony niewzruszonych podpalają świat,
Tam w cieniu senackich orłów Pompejusz pości,
W brunatnej posoce młodzi uświęcają gwałt,
Tylu jest przecież odwiecznie nienasyconych,
Którym Babilon zatruwa niestrudzoną jaźń,
Oni spijają sny z umysłów głów straconych,
Wychwalając zwycięstwo - błogosławioną kaźń.

A w Rzymie pod boskimi auspicjami słowa,
Konsulowie sączą z własnych przemyśleń chwałę,
To szansa Katylino, patrz, Krassus już woła!
Strąceniem długów zyskasz tłumu aprobatę,
W cieniu dyktatury napiszesz swoją przeszłość,
Tworząc nowe prawa, nadając przywileje,
Wszak niewiele trzeba, by zyskać nieśmiertelność,
Gdy Republika jest wilkiem, który kuleje.

Gdybyś tylko Katylino strzegł swego łoża,
Ten sen, tak bliski jawie, byłby już spełnieniem,
Nie pierwszy raz kochanka groźniejsza od ostrza,
Tak bezwzględnie przekłuwa plany i nadzieje,
Uciekaj więc zgromiony mową nuworysza,
Rzym wzniecony spiskami głodny jest ofiary,
Ten, kto żąda władzy, w samotności swej zdycha,
Zapłaciłeś gardłem, które pragnęło chwały.

A Wschód dogasający po wojennej rzezi,
Zapłonie kiedyś językami nowej zdrady,
Blizny gladiusami zapisywane w ziemi,
Obudzą się, by przypomnieć dawne obrazy,
Nie wystarczy jednak odwagi Katylinom,
By w ślady za czynami swych antycznych przodków,
Za podszepty zdradzieckie bez zwątpienia zginąć,
I w ciszy tak mroźnej, trwać - nasłuchując kroków.

4633 wyświetlenia
89 tekstów
19 obserwujących
  • awatar

    2 April 2014, 15:07

    ten przekaz nie zatrzymał mnie na tyle bym nabrał pewności, że Katylina warto wspominać ale praca ładna

  • Barefoot

    2 April 2014, 12:49

    Już nadzieję czytelniczka traciła tutaj, na pustkowiu,
    gdzie poezji tylko gdzieniegdzie błyski na wpół kwantu.
    Autor ucztę wyprawił w oazie.
    Byłam, czytałam, odżywiłam duszę.