Przeszłości dawnej

już odejdź
chaosie
zamierzony
nasz
piękny

oddychaj
myślą
przenikaj
ciało
zapachem
rozstania
żywym

bądź mgłą,
co otacza
okno
i puka
z wyprzedzeniem
odejściem

strzępem dłoni
przelotnym
spojrzeniem
nie dotkniesz
ust
wspomnień

życia
nie ma

jest trwanie

już trochę
jak śmierć