Mniej niż więcej.

Już nadszedł czas
By wyciągnąć dłonie z kieszeni
I opuścić głowę lekko w dół
Tak by spokojnie po skroni
Mogły spływać krople dni
A ja w ciszy nocy
Mógł oddać się pokornej rozmowie…

Moje ręce opadają bezwładnie wzdłuż ciała
A palce wbrew woli nie chcą już zaciskać się w pięść
Osuwam się bezwładnie z duszą na ramieniu
Z forsownego biegu przechodzę w marsz
Szturchany przez mijających ludzi
Zaczynam chodzić na boczny tor

Wszystko i nic zaczyna się tu
Bo zaczynam chcieć więcej niż mniej
Na skróty, bez zbędnego wysiłku
A oczy wbite w ziemie…
I spuszczony wzrok…
Pokazuje, że nie tędy droga

Zaczynam rozumieć bliżej niż dalej
Że w życiu coraz bardziej liczy się
Mniej niż więcej
Czystych niż brudnych
Uczuć niż kłamstw…

14.10.2014

http://www.youtube.com/watch?v=qZKCet3JOTc