ozimina

Madź - poskromicielka mojego nieokiełznanego nietaktu... :)
Miłego popołudnia. :))

Art, ale to nie tam!!!:))

Madź, królom wolno, to i smoki tam nie podróżują w inny sposób. :P
Miłego wieczorku. :))

Art, a widziałeś smoka, który chodzi piechotą?;)

M., czekam... na wiersz oczywiście, choć Mikołaj również mile widziany;)

Onejko, ważne, że zechciałaś wejść i coś powiedzieć, dziękuję;)

Radosnych Mikołajek Wam życzę!

Wszystko co bym chciała powiedzieć już inni napisali, więc powiem tylko, że zziębnięte serducho zawsze można ogrzać przy Twoich strofach M. :)

Dla Ciebie wszystko M. :)
Ale wiersz jutro :)
Teraz muszę dopasować strój Rudolfa renifera, elfa pomocnika i oczywiście Mikołaja :)
Hoł hoł hoł :))

Taaaak, ale lubię się tak nudzić. :))
Sorrki, nie wiem od czego ten nalot... może da się jakoś... doczyścić. :P

A więc nie tylko ja tak mam, lubię pogrzebać w przeszłości, choć czasem spod tego śniegu po latach jeszcze mrugnie zielonym źdźbłem zapomniane uczucie...
Jeszcze raz dziękuję za to, że zechciałaś podzielić się cząstką siebie.

Szczególnie mnie ujął... Może przez wzgląd na wspomnienie lipcowych wyznań, co nie przetrwały pod grudniowym śniegiem.. ;)
Trafiłaś w głęboko schowaną pamięć...

M. ja też lubię, więc może wziąłbyś się za pisanie zamiast podziwiać?;)
A wiersze u mnie zimowe, bo biało i śnieżnie wokół, chyba jestem meteoropatką:))

Art, znaczy, że nudno jak zawsze?;) Dzięki za nalot!

Miłego poniedziałku, Panowie!