Menu
Gildia Pióra na Patronite

W połowie do siebie

jeszcze stygniemy
dawnością, co nie straciła emocji
i gęstniejemy w próżni, pustkę stwarzając

bo są takie miejsca w nas
co prowadzą w nieskończoność
niepamiętane donikąd

takie kąty, gdzie świty i noce
złapane były tylko na kiedyś

i ściany przemoczone smutkiem
na próżno myślami suszone,
gdzie jaźń w nas opuchnięta czekała
już się nie modląc

53 613 wyświetleń
414 tekstów
159 obserwujących
  • giulietka

    16 November 2011, 17:08

    "bo są takie miejsca w nas
    co prowadzą w nieskończoność
    niepamiętane donikąd"

    Bardzo wymowne i bliskie mi słowa...