Mgławice

Słońca chcę szukać w kałużach.
Dzisiaj przeniosło mnie to piękno słowo
W dzieciństwo gdzieś z ośmioletnie
To najpóźniej myślę że było
Biegaliśmy po kałużach zaraz po burzy
Rozbryzgiwaliśmy słońce we wszechświat
Tęcze zamienialiśmy w kolory ptasich skrzydeł
Wodę łączyliśmy z ziemią
Nigdy potem już nie miała takiego smaku
Nigdy potem nie miałem takich skrzydeł
Nigdy tak blisko nie byłem gwiazd
Później już tylko byłem pikującym Ikarem
Aż w końcu nie rozbiłem się o plażę
A Anioł Życia ma tylko jedno imię
I pompuje krew szepcąc ją w moją duszę
Jest dobrze drżę od jego serca stukotu
Wibrujemy już na jednych falach
Niosąc krzyże i dotykając liści drzew raju

Dziś kiedy czytam ten wiersz, coś mnie porusza tak mocno...
" a choćby była przede mną
jak głąb lasu
- noc

jeszcze oczy me olśniewa
niebo
które nigdy nie wyparło się gwiazd "

ten fragment jak najcichszy szept odmienia chwile
Dziękuje za Twoje wiersze

Bardzo Wam Wszystkim dziękuję!
Tak, można wykrzyczeć światu: la vie st belle! :)) Bo choć każdy dzień jest inny, zawsze to samo słońce go odmyka :)

Serdecznie pozdrawiam i dobrego dnia dla Was :)

Ostatnie wersy mnie ujęły mocno :) Słów mi brakło ... cudo :)

Pozdrawiam cieplutko Adnachielu :)

Czasem trzeba zaszyć się w sobie w najciemniejszą noc, by o świcie rozbłysnąć nowym blaskiem.
A potem śmiać się do słońca w kałużach, szukać nowych gwiazdozbiorów na niebie i ... pisać takie wiersze!
Czytam z uśmiechem w świetle ostatnich wersów i coś mi do ucha szpecze: la vie est belle! ;)

Niezwykłość piegowatego błękitu trudno opisać i trudno odnaleźć na ziemi.
Tobie się udało.
Pozdrawiam. :))

Mimo, że dotyka krawędzi bólu jest i nadzieja

Wszystko co ludzkie, nie jest mi obce, choć niektórzy posądzają mnie o przynależność do skrzydlatych, tymczasem nic bardziej mylnego :)
Grunt, to wciąż szukać słońca w nas samych, iść naprzód i czuć po stopami szum roztańczonych liści.
Ot, filozofia życia :))
Ciesze się, że jesteś, onej. Dziękuję, ściskam i pozdrawiam :)

A ja znalazłam tu prostotę i radość życia, postaram się zauważać słońce w kałużach :)

Miras, zawsze miałeś przenikliwe spojrzenie :)
Dzięki serdeczne i pozdrawiam :)