Jesteś...
promykiem mojego życia jesteś,cudownie rozświetlasz jego mroki
słońcem, ogrzewasz moją duszę
jesteś księżycem,bo rozjaśniasz drogę mojego życia - teraz wiem dokąd iść
książką, tą najpiękniejszą od której nie mogę się oderwać
jesteś jak najcudowniejszy deser świata, chcę Cię smakować bez końca
najpiękniejsze kolory to też Ty, radujesz me oczy
letnim deszczem jesteś, który przyjemnie tańczy kropelkami na moim ciele
delikatnym powiewem wiatru, którego tak bardzo pragnę w upalne dni
najpiękniejszą wyspą jesteś, chcę na niej spędzić całe życie
Kochany, jesteś wszystkim tym co nadaje sens mojemu istnieniu
Jesteś...
29 August 2016, 10:48
Komentując poprzednią wersję zastanawiałem się, czy nie "skrytykować" powtórzeń na początku każdego wersu ale uznałem, że skoro są zamierzone, muszą być wyrazami wielkiego uczucia... a wiersz jest Twój..
Jednak teraz jest lepiej!
Pozdrowienia! :-)27 August 2016, 11:57
Wiem, że jestem mniej niż przeciętna w pisaniu, ale dopiero się uczę, próbuje. Dlatego patrząc po kilku dniach na ten wierszyk, zmieniłam troszkę jego formę. To też nie to, ale chyba lepiej brzmi tak właśnie. Na innym portalu napisała mi jedna osoba, że tamta forma była jak litania :) i przyznaję tej osobie rację :)
21 August 2016, 20:27
Tym razem bardzo pozytywnie. Wiersz pisany uczuciem.
Pozdrawiam. ;-)