Heraklit

Jesteśmy wodą
nasz czas nieustannie płynie
gdy ktoś za nami tęskni
potrafimy ożywiać pustynie.

Wpadamy w ramiona
tym którzy nas kochają
Wpadamy też na tych
którzy parasol otwierają.

Nie ma reguły
można sobą przesiąknąć
gdy jedni przy nas gniją
innym pomagamy wzrosnąć.

Jednak gdy tylko
potoki z oczu ronimy
ból piętrzy się jak tsunami
nie tracimy chwili.

By raz się wznosić
na powierzchni dryfując
tak zaraz po dnie
grząsko spacerując.

Jesteśmy jak żywioł
klęski tworzymy
gdy nas za mało
a czasami zbyt dużo.

Niech będzie Wam dane
rozróżniać człowieka
który chciałby się napić
lub tylko brudy swe uprać.

Bo nie sposób zapomnieć
gdy silne pragnienie
życie Wasze w innym świecie
może znaleźć swą cenę…

https://www.youtube.com/watch?v=6auE1aA-AyQ