Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

rozstaje

jesteś wspomnieniem
co w pamięci plącze się bez celu
raz po raz zapala płomień
ledwie ciepły
od niepotrzebnych słów

bądź niepamięcią
żeby ukoić ból
poplątany w rozstajne drogi
miłością
której czas oderwał skrzydła

gdzie wierzba płacząca drogowskazem
a ja pogubiona
o drogę pytam cicho
kapliczkę przydrożną

83 908 wyświetleń
973 teksty
64 obserwujących
  • 18 February 2021, 21:31

    ..."Zapytałeś dokąd iść
    Frasobliwą minę miał
    Przystanąłeś więc
    Z płaczem brzóz sprzymierzyć się
    I uronić pierwszy raz
    W czerwone wino łzę"...
    Tak misię zanuciło...

    • onejka

      18 February 2021, 21:40

      Ładnie Ci się zanuciło ❣️ Dzięki 🙂

      od yestem
  • Adnachiel

    16 February 2021, 20:44

    I znowu wspaniałość...
    Onejko, wzruszyłaś nielota. A to w cale nie taka łatwa sprawa.
    Piekny tekst. Bardzo.

    • onejka

      16 February 2021, 21:27

      Dziękuję Adnachielu za tak miłe słowa 🙂

  • marka

    16 February 2021, 19:16

    Bardzo mi się podoba ten drogowskaz i kapliczka. W ogóle wiersz ciekawy.

    od brozyna, RedRose, lontano
    • onejka

      16 February 2021, 20:23

      Ooo miło Piotrek, pozdrawiam