Idealnie nieidealny,

Jestem idealnie nieidealny,
Jak niedokończony obraz mistrza,
Wszystkie moje skazy i niedoskonałości,
Są częścią mnie, mojej prawdziwej twarzy.

Nie pasuję do standardowych ramek,
Nie poddaję się oczekiwaniom społeczeństwa.
Nie jestem doskonały, ale jestem autentyczny,
W swojej nie idealności odkrywam siłę i moc.

Moje wady są jak przebite szyby,
Które przepuszczają światło prawdziwe.
Nie ukrywam się za maskami pozorów,
Staję twarzą w twarz z prawdą, jasną i surową.

Moje błędy są świadectwem mojego rozwoju,
Kroplami doświadczenia maluję swój portret.
Nieustannie uczę się i rosnę,
Przeskakując przez przeszkody i wyzwania.

W mojej nie idealności jest siła i piękno,
Bo to właśnie wady nadają mi charakter.
Nie chcę być doskonały w oczach innych,
Wolę być prawdziwym, autentycznym sobą.

Jestem idealnie nieidealny,
Unikatowy w swojej własnej drodze.
Akceptuję swoje niedoskonałości z pokorą,
Bo to one tworzą moją prawdziwą historię.

Moje życie nie jest doskonałe,
Ale jest moje, pełne wzlotów i upadków.
Przyjmuję je z otwartymi ramionami,
Z pełnym przekonaniem, że jestem wystarczający.

Jestem idealnie nieidealny,
I w tym tkwi moja autentyczna siła.
Bo w akceptowaniu siebie takim, jakim jestem,
Odkrywam wolność i prawdziwe spełnienie.