Przed chwilą na dworcu w Bolesławcu

Jest wiele poranków
jednak taki zachód słońca
jak teraz
- jedyny -

Wielka kula żarzy się
jak papieros w palcach pijaka
zduszona chmurami
spluwa popiołem

Powykrzywiane jaskrawą czerwienią
tory
wiją się w bólu
gorejącego pejzażu
rozfalowanego niepokojem

Budynek dworca rozebrany
cienie twarde
na peronie
tworzą barwny wachlarz
obłęd pawi
a ludzie
wpatrzeni w swoje telefony
jak ślepi
pozbawieni fanaberii obłoków...