Menu
Gildia Pióra na Patronite

rozterki

Jest we mnie miejsce na pokorę
choć wzrok odbity w odłamkach lustra

Nim rytm serca ustanie
nadawać bieg zgęstniałej krwi
jest we mnie miejsce na nadzieję

nad nieboskłonem chmur
nadal błękit, choć mgła oczy zasnuwa

cięższe o dwa oddechy uwięzione w płucach
narodzone dni

otulam się melodią co wiedzie mnie
przez tajemny las gdy noc sny zabiera

na horyzoncie zimny świt złowieszczo obwieszcza
kolejny utracony dzień

a jednak usta bezwolnie szepczą modlitwę
niech moim tylko będzie to ubóstwem…

19 347 wyświetleń
294 teksty
23 obserwujących
  • I.Anna

    16 January 2018, 19:27

    Kochani, bardzo Wam dziękuję, każdemu z osobna, za ciepłe słowa i uznanie. Miło czytać, że Wam się podoba zatrzymana w słowach chwila.
    Wybaczcie, że nie odpowiadam Wam od razu na te piękne komentarze i mam zaległości.
    Jeszcze raz dzięki i dobrego czasu :)

  • kati75

    12 January 2018, 11:14

    świetny wiersz Iwonko ;)zostawiam dobre słowo

  • 11 January 2018, 18:47

    Piękny.
    Na wystawę. :)
    Miłego dnia. :))

  • 11 January 2018, 14:44

    oj te nasze rozterki.... Wiersz przepiękny

  • Papużka

    11 January 2018, 14:13

    Ah te nasze rozterki, warto zmienić tryb... :)

  • giulietka

    11 January 2018, 13:34

    Zgadzam się z przedmówcami, zachwycasz!

  • IKON

    11 January 2018, 13:25

    Piękny wiersz!
    Pozdrawiam

  • fyrfle

    11 January 2018, 12:10

    Przydałoby się wreszcie bogactwo...

  • Adnachiel

    11 January 2018, 12:10

    Nic nie napiszę więcej ponad to, że cudowny!