Jeśli zechcesz...

kładę swoją łzę..

więc i ja tak czuję...dziękuję:)

Terapeutyczne są Twoje wiersze.
Ten świetny.

Agnieszko jeśli chodzi o imiona...jakże często ludzie nazywają rzeczy po imieniu a do siebie zwracają się bezosobowo :).Lubie znać imiona przyjaciół i znajomych, staram się taż zapamiętywać imiona ludzi, których spotykam pierwszy raz...Ludzie często są zdziwieni, że pamiętam ich imiona...czują się docenieni i ważni...

ja nie wiem czy ty mnie dobrze zrozumiałeś ale chodziło mi o to jak fajnie dałeś odpowiedzi kolejno wymieniając nasze imiona:)

Jeśli chodzi o takie drobiazgi jak kamyczki ...szyszeczki...cóż ja tez zbieram i dostaję czasem w prezencie tyle że są to muszle i kamienie:) czasem sobie żartuję że tyle się ich uzbierało tych kamieni ze zastanawiam się czy aby to na pewno na pamiątkę :) w razie czego będę miała jak się bronić:) a tak na poważnie...takie drobiazgi najcenniejsze i najtrudniej się z nimi rozstawać...zresztą ze wszystkim co w jakiś sposób zajmuje choć trochę miejsca w naszych sercach:)pozdrawiam:)

Może jest to dziecinne, ale dla mnie są ważne takie dary serca...laurki, kamyki, szyszki...To są najcenniejsze dary, bo zawsze wiążą się z jakimś wspomnieniem z czymś ważnym, spontanicznym...nic nie kosztującym a jednak mającym w sobie coś nieokreślonego...coś co zawsze budzi emocje...
Często ze spacerów przynosimy z żoną różne eksponaty :).Najczęściej są to szyszki, albo ładne kamyki...Dla kamyków założyłem akwarium, dla szyszek wygospodarowałem miejsce na regale :) i tak składamy sobie wspomnienia zaklęte w te drobne rzeczy...Nie wstydzimy się tych swoich pasji...przyjaciele jak najbardziej je akceptują...i gdy przychodzą w gościnę podchodzą do akwarium z rybkami by zobaczyć czy coś nowego przybyło z kamyków :).O wiele więcej radości wnosi nowy kamyk niż nowy samochód...

Jesteś niemożliwa Agnieszko :)...Ale fajne to...fajne :).

ha ha ha:) Gerardzie jesteś naprawdę taki szarmancki:):):)
ja uwielbiam Twoje wiersze zapewne jak większość:) ale...kurcze jak przeczytałam te cudne odpowiedzi na nasze komentarze przyszła mi na myśl jedna piosenka wybacz mój żarcik nie omieszkam to wkleić...czasem trzymają się mnie głupiutkie wyskoki...proszę o wyrozumiałość:):):) pozdrawiam:):):)

http://www.youtube.com/watch?v=EK_LN3XEcnw&ob=av3n

Madziu...tak to już jest, że im dalej zgiełku tym bliżej siebie...
Anno...nigdy nie jesteśmy sami...jeśli tylko chcemy wyjść do człowieka...
Jolanto...to prawda jeśli chcemy znajdziemy piękno nawet w polnym kamyku...wystarczy tylko chcieć...
Katarzyno...dziękuję, że zajrzałaś i że mogłem coś uczynić również dla Ciebie...
Marto...moje wiersze są niczym w porównaniu z Twoimi opowiadaniami...
Joanno...wrażliwość...jakże żyć bez niej...nie wyobrażam sobie inaczej...
Agnieszko...dziękuję...
Małgosiu...kiedyś pewna osoba podarowała mi taki, zwykły, polny kamyk...wiedziała, że tylko to byłem w stanie przyjąć jako dar...Minęło dwadzieścia lat a kamyk zajmuje najzaszczytniejsze miejsce w moim domu...nie zamienił bym go nawet na wagon pereł...
Dziękuję Wam za odwiedziny...

Piękna wskazówka Gerardzie...