Kawa i melancholia

jesień...
przyjrzyj się
- piękna -
pachnąca pieczonymi jabłkami z cynamonem
lubiąca grzane piwo
wino

czasami płacze
za minionym latem
waląc w cholerne parapety

liczę z nią łzy -
ponoć by zrobić w sercu miejsce na szczęście trzeba się wypłakać

moja słabość
zaczyna się ustami rozgrzanymi przez kubek oczami wpatrzonymi w dno
z myślą - czy da się czytać z fusów
"szukam herbaty na zapomnienie"
wciąż jednak coś wraca
drąży po bliznach

czas smutków
zapuszczania brzucha

ktoś inny by powiedział -
to czas ludzi samotnych...

Sylwia Pryga