Menu
Gildia Pióra na Patronite

przemijanie

jej ręce nie mają imienia
choć (ktoś kiedyś)
przemawiał w nich poezją
przykładał spragnione czułości usta
śpiewał cicho
o miłości nieskończonej
nauczył każdego zagłębienia
i braku
na ciele

choć ktoś kiedyś
(któż by pamiętał kto)
mieścił w nich świat cały
chował strach jak nieopierzonego wróbla
w bezpieczne gniazdo
miłość - płatek śniegu
w kruchą przystań

choć ktoś kiedyś
(któż by pamiętał gdzie odszedł)
był i trwał
pozostała tylko cisza zamkniętych drzwi
i srebrna bransoletka na nadgarstku
na wypadek gdyby ktokolwiek
widział
albo zapomniał pokochać

28 856 wyświetleń
275 tekstów
113 obserwujących
  • 7 July 2018, 11:12

    Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie
    nad bransoletką
    wyciska łzę... ;)

    Ładne.
    Pozdrawiam. :))

  • AMA

    6 July 2018, 20:14

    ładny

  • 6 July 2018, 18:39

    :)