Menu
Gildia Pióra na Patronite

Takie tam...

Jedyne, co miałem
to kominek przerobiony
z kaflowego pieca
kilka rupieci, jakieś łóżko
kupione na targu
w pośpiechu
stół a na nim zawsze świeca
by ogrzać pustkę
którą nosiłem w sercu
łazienkę i kilka płytek położonych
nieprofesjonalnie
kuchnię malutką bez okna
na sznurkach suszone grzyby
czosnek, jakieś zioła
a na parapecie w pokoju
kilka główek cebuli
na szczypior do jajecznicy
zamiast kwiatów…
na skromny regale kilka książek
jakieś tam
refleksje na każdy dzień
by uwierzyć w siebie
i Skirołapki Nienackiego
którą czytałem
by zapomnieć o bólu
tak żyłem
i nie pragnąłem od losu
niczego więcej…
bo cóż można więcej chcieć
mając rozdarte serce…

189 977 wyświetleń
1575 tekstów
600 obserwujących
  • Albert Jarus

    11 February 2014, 18:27

    zaciska serce i duszę
    słów brak

  • Gaia

    4 February 2014, 20:57

    Czasami człowiek poprzez rozdarcie nie wie, co kryje się za parapetem, za kolejnym rogiem, za każdym zmierzchem. Wtedy nie chce nawet wiedzieć, że może coś tam lub ktoś czeka.
    Ech Gerard...
    :)

  • onejka

    3 February 2014, 21:32

    Takie tam, zwyczajne, a ile tu serca !

    :)

  • Seneka 18

    2 February 2014, 11:44

    Dziękuję Tadeusz za pocieszenie... ale ten tekst, to tylko cząstka tego, co było kiedyś... dziś wszystko jest inne, bardzo inne :).
    Nie tylko zawody miłosne spychają nas w samotność, czasem są to błędy własne z których trzeba wyciągnąć jakieś wnioski. Najważniejsze, aby nie odbierać samotności jako kary, pokuty... trzeba wykorzystać ten czas na zmiany, zmiany siebie... aby móc żyć inaczej... piękniej.
    A wtedy otrzymujemy drugie życie... tak jak ta cebula, którą pielęgnowałem na szczypior :).
    Pozdrawiam Cię serdecznie :)
    Hanno... Twój uśmiech jest piękny :) dziękuję :)

  • czarna mamba

    2 February 2014, 09:10

    Piekny:)moc usmiechow:)