Kręgle z Aniołami

Jedni boją się deszczu
Chowają się przed burzą
A ja?
Zastanawiam się
po co się tak trudzą.
Ja wolę podejść do bram nieba
i zapytać:
,,Zawodnika wam nie potrzeba?''
Wolę zagrać w kręgle z aniołami
Bo oni świetnymi są zawodnikami.
Rzucam kulę...Chyba coś z tego będzie.
A gdzieś na Ziemi huk się rozległ wszędzie,
tak, że ktoś boi się spać samotnie
A ktoś inny coraz bardziej moknie.
Dziesięć do sześciu;
Trudno nadrobić straty,
Ale przecież my się nie poddamy!
Coraz bardziej walka napięta,
Tak, że na dole łamią się drzewa.
Po skończonej rozgrywce
schodzę na Ziemię.
A cały świat
już spokojnie drzemie.
Dzwoni ciotka:
,,U was też była burza?
Też się tak baliście?''
,,My?Nie.W kręgle graliśmy...''