,,Jechaliśmy jednym torem, a wagony odczepione,
Rozklejony nie rozkolejony, jednym słowem,
Czasem uronię kroplę pod okiem Amundsena,
Czasem posłucham Jazzu, czasem zapale Jazza,

Życie z tobą bez stresu, niemożliwe jak algebra,
Związki są z magnesu, a fizyka to nie chemia
Moje perpetum mobile, to chlanie bez dna,
Twoje perpetum boli mnie, bo to lanie wody bez dna,

Ten Związek nie był pewny, jak czas równoległy,
Nigdy nie było w pełni, nigdy nie było pełni nocą,
Przez chwilę byłem pewny, że życie z Tobą,
To będzię piękny lot - odleciałem za wysoko."