Ja, Potępiona

Ja
Potępiona
Utkana ze smutków
Stygnąca jeszcze od walki
Nie umiem już latać
Spadać tylko
Milczę o ratunek
Bez histerii
I bluźnierstw
Widzę dusze
Kobiet wyklętych kiedyś
Z serca niewoli
Wśród nich
Ja
Potępiona
Jak garść popiołu
Upadam cicho
Tam
Gdzie piekło
Jest moim
„Na zawsze”