Jak skoczek do wody,
Wyżej niż szepcze rozum,
Stoję twardo na wieży,
Krótki rozbieg i skok w dół,
Przebijam się przez pierwsze bramy.

Cóż za fantastyczne uczucie,
Płonę w ramionach ognia życia,
Uniesiony przez pragnienia i rozkosz,
Jestem synem dawnych bogów,
Dzieckiem z cząstką ich jestestwa,
Frunę dalej jak głupiec,
Słońce nienawidzi konkurencji.