Kilka małych dygresji o Niemojach

Tak, niełatwo żyć razem pod osobnym.

a mnie naprawdę zaskoczył Twój komentarz niebywałością, z powodu słowa "prawdziwy", dziękuję raz jeszcze i dobrej nocki Ewelino :)

literówka mi się wkradła - miałam na myśli jakiż*
wiersz na prawdę piękny!
miłego dnia! :)

Aniu, miło Cię gościć zaciekawioną :) pozdrawiam ciepło :)

Ewelino, niebywały komentarz.

Yestem...prawie gorrąco ;) oczywiście wzajemniak posyłam :)

Iwono, dziękuję :)

"niełatwo ...
żyć razem pod osobnym niebem... "
cała kwintesencja ... wyjątkowy utwór
pozdrawiam

Piękny i niełatwy...
Są dusze rzucone losem w różne strony, ale sobie bardzo bliskie.
Skąd ten smutek? Na odległość potrzeba ogromnego zaufania.
Jeśli coś niepokoi, to lepiej rozmawiać, poczekać, niż budzić demony wyobraźni.
A co, jeśli zaufanie było już przez inne osoby podkopywane?...
Niełatwo.
Ale to piękne uczucie.
Tak sobie pomyślałem, pewnie to jeszcze gorsze od mojej pomyłki... ;)
Pozdrawiam. :)

jakiś On prawdziwy

Odleciał, sorrrki... to miało być pod Twoim poprzednim utworem....
Przegrzały mi się zwoje... ;)
Przepraszam. :)

Aleksandro ... :)

A ja nie wiem czy yestem yest czy odleciał ? :P