Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz Tekst dnia 29 December 2020

Jutrznia

jak kamienie ciążą słowa - które kłamią
lecz są tu jeszcze drzewa
i będą - póki my
jak las który się ścina
na grobowe deski

lub na Krzyż
aż poczujemy w Nim
nasz ból
bo tęsknota - jak pień ścięty

polnej Madonnie pszczoły mód swój
prosto by do ust niosły
lecz Ona głodnym chleb wyprasza
- choć ptaki go zjedzą

matki - w oknach - z czołem u szyb
wypatrują nas
o całe niebo stąd...
bo ojczyzna nasza
znana nam - z niedosłyszenia

i tylko świece w kaplicy - jakby promień
gdzieś daleko wchodzącego słońca

101 483 wyświetlenia
954 teksty
266 obserwujących
  • Adnachiel

    1 January 2021, 19:09

    :)

  • kati75

    1 January 2021, 18:57

    Nie mam tłumacza co zrobić?😁

  • Adnachiel

    1 January 2021, 18:54

    C'est vrai :))

  • kati75

    1 January 2021, 18:49

    Czasem lepiej nie wiedzieć 😉😁

  • Adnachiel

    1 January 2021, 18:46

    Nie chcę wiedzieć czym :D

  • kati75

    1 January 2021, 18:36

    No teraz ten pegaz mnie ujął 😁

  • Adnachiel

    1 January 2021, 18:29

    Ja to bardziej jak pegaz, ale bez skrzydeł :) :P

    od kati75
  • kati75

    30 December 2020, 19:09

    Tak samo jak Skrzydlatym 😁

  • Adnachiel

    30 December 2020, 18:47

    Jedynie Niewiasty warte są podziwu :)
    Chociaż wierzyć Im nie wolno :P

    od kati75
  • kati75

    30 December 2020, 17:23

    To nie jest wyrozumiałość M😉tylko podziw⭐