Menu
Gildia Pióra na Patronite

Oczyma staruszki

Ja... proszę pana nie bywam tu często.
Czasami przysiądę na ławce jak ta.
Wpatruję się w liście drgające na wietrze
wsłuchuję w melodie... jakie im gra.

Nie bywam tu często. Od czasu do czasu.
Przyglądam się ludziom z ubocza.
I... tak sobie myślę że ktoś jest przystojny
lub tamta pani... urocza.

Że wszyscy często dokądś się spieszą.
Na twarzach... posępne miny.
Zupełnie Inni niż z lat mej młodości
tak chłopcy jak i... dziewczyny.

Ja proszę pana nie bywam tu często.
Ta ławka to... moje wspomnienia.
I czasem tylko przysiądę na chwilkę
popatrzeć jak świat ten się... zmienia.

55 169 wyświetleń
395 tekstów
57 obserwujących
  • 12 October 2016, 21:52

    Agnieszko, czas wymyślili ludzie, z nudy, w poszukiwaniu mądrości, miłości i przyziemnych wartości, czyli podobno szczęścia. Szczęśliwi czasu nie liczą. :))

  • agniecha1383

    12 October 2016, 21:04

    aj... dziękuję:)

    Yestem mój drogi ha ha... zaskoczę- jestem bliżej pół wieku niż sądzisz:) jednakże miło:)dziękuję
    myślę też że mam taki maleńki dar wcielania się tak w postacie jak i rzeczy czy... nawet rośliny:)pozdrawiam Was serdecznie z mżystej krainy:)

  • fyrfle

    11 October 2016, 22:11

    świetny

  • misiek45

    11 October 2016, 19:51

    Piękny wiersz Agniesiu :) Pozdrawiam serdecznie :))

  • 11 October 2016, 17:14

    Bardzo ładne, Agnieszko, tylko...
    skąd u Ciebie takie refleksje w młodym wieku?
    Pozdrawiam. :))

  • Cris

    11 October 2016, 14:26

    Sympatyczny wiersz...pozdrawiam serdecznie :)