Ja płaczę
Ja płaczę stojąc w deszczu
I we łzach cały moknę
Słuchając ludzkiej mowy
Patrząc ludziom w okno
Ja widzę bank kredyty
I ludzi co w to weszli
Oddając całe życie
Wszystko co zarobią
Ja płaczę bo pamiętam
Tych co zginęli
Oddali własne życie
A ludzie zapomnieli
Ja widzę tych pięknych
Co kiedyś wyjechali
I ich okruszek szczęścia
Za euro lub dolary
Ja płaczę i przeklinam
Tym co wszystko jedno
By zyskać coś dla siebie
Okłamią i uśmiechną
Na tych co odwrócili
I zgnietli swoją przeszłość
Uznając obcą rację
A spokój czczą jak świętość
Ja płaczę słysząc pieśni
Bardów od walki i nadziei
I widząc ludzi słabych
Jak padli bo ugięli
Autor
Dodaj odpowiedź 15 March 2021, 19:06
2 odDziękuję wszystkim za opinie i serduszka . Miło mi też że jest tylu wrażliwych ludzi, którym nie jest wszystko jedno.
Odpowiedź 8 December 2020, 18:54
7 odTych krzywd i niespełnianych nadziei w ostatnich latach było mnóstwo. Ile tragedii ludzkich zakończonych śmiercią, ile poniżenia .........
Odpowiedź 8 December 2020, 17:57
4 odNajlepsze w tym wierszu jest to, że może być refleksją dwubiegunową.
Odpowiedź 8 December 2020, 17:40
2 odJestem chyba trochę młodszy, ale mimo to...dawno mi się oczy nie spociły przy żadnym wierszu, a już szczególnie tutaj...
Uszanowanie...
Odpowiedź 8 December 2020, 15:05
0 Jedni się cieszą a drugim życie się wali ;( szczera prawda...Miłego.
Odpowiedź