przepraszam, dziekuje

Ja Cię ranię , i to wiem Twoja miłość ciągle brnie.
Mnie to boli, bo me serce też w niedoli.
Jak to zmienić?
Co tu zrobić? Ja nie mogę już nic zrobić.
Choćbym chciała mu zaprzeczyć,że mi łatwo jest tak przeżyć. To nie umiem, nie potrafię; moje serce też waiąż cierpi... Chciałabym powiedzieć wprost : Już nie kocham, odejdź stąd! Przecież bardzo Go zraniłam - serce Mu na pół przebiłam.
Ja wiedziałam,że mnie kocha- ja kochałam przecież też.
Lecz tak chciałam poczuć wolność, nie myślałam, że tak ranię. Teraz wiem, że głupia byłam, teraz wiem,że źle robiłam.
Wciąż myślałam " będzie dobrze- znajdę inną miłość sobie". Lecz za dużo chyba chciałam, no bo sama tak zostałam...
Nikt nie kochał mnie tak mocno... Nikt nie dawał to co On. Wiele razy próbowałam, wiele razy ich zmieniałam...- bo miłości swej szukałam.
Byłam ślepa gdy ją miałam; tylko wtedy nie widziałam...
Teraz wiem to, teraz czuję, że powinnam Mu powiedzieć : przepraszam i dziękuję...