powroty

Istnieją miejsca bez zapomnienia
Gdy wracasz po żmudnej podróży
Gdy serce było w rozsypce
Zagubił się anioł od duszy

Przychodzisz i siadasz w kąciku
Jak w ciepłym przytulnym zapiecku
I grzejesz zziębnięte dłonie
Budzi się radość jak w dziecku

Rozmyślasz o swojej podróży
Powietrze pachnie rumiankiem
A myśl wędruje w te strony
Gdzie noc wita się z rankiem

Strudzony po takiej wędrówce
Gdzie wytyczone nowe szlaki
Odnajdujesz tamto spojrzenie
choć nie kwitną już tamte maki

I.A.Sz.2020