Pierwszy i ostatni raz

I staniesz na przeciw mnie,
Nagi w swym zdziwieniu.
I nie będzie słów niepotrzebnych,
Ni łez radości, wstydu, ani lęku.
I nie będzie już, żadnej katastrofy w życiu.
Będziemy tylko my.
I świat przestanie istnieć.
Na minut pięć, godzin półtora, bądź całą noc.
I zanurzysz swoją dłoń w włosach mych.
Posypią się pocałunków pieśni.
I na chwilę zapomnimy,
Że świat miał dla nas inny plan.
I staniesz przede mną, patrząc jak na cud.
Otworzysz ramiona w których skryję strach.
I przez sekund pięć,
Bedziesz tylko ty.
I ja.
Wszystkich tęsknot smak, dziś rozleje się.
I nie zaliczę już, wszystkich uczuć barw.
Zedrzesz ze mnie maski, które chronią twarz.
I otworzysz mnie, mój świat.
Zatopimy się w tym tańcu, pierwszy.
I ostatni raz.
Tą lawiną wrażeń, rozświetlimy świat.
I nie będzie deszczu, wichury ni łez.
Tylko Ty.
I ja.
Pierwszy.
I ostatni raz.