Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

jeśli pójdziesz ze mną, tylko się zgubisz; jeśli spróbujesz się zbliżyć, jedynie stracimy ze sobą kontakt*

i może złączyłbym pewnością dłonie
w twojej modlitwie

by przez obumarłe komórki
wtłoczyć w zapaść przeżutych płuc
bielącego się Boga

załamałbym jego światło
jakimś życiem

zanim znów
oddzielą od niego 21 gramów
człowieka

tak wiele prostych dróg
krzyżuje się w bezsensie nerwosplotów
choć bez znaczenia jest dokąd

prowadzą cię tylko
z twoim brakiem krwi

w pustym sercu
wschód -nie-bo- zachód
zawsze jest po tej stronie
gdzie nie chcesz się budzić

nawet przypadkiem śmierci.

9462 wyświetlenia
71 tekstów
80 obserwujących
  • Anna P.

    29 September 2015, 22:18

    Świetny

  • Lacrimas

    21 September 2015, 20:48

    LadyDi
    Można wyłożyć wszystko, a i tak pozostanie (po tobie) wyłącznie jakiś dupek na dobranoc, heh.

    nicola-57
    Kłaniam się i również pozdrawiam.

    Holly Tiffany
    Dopowiem jedynie, że jest dobrze. Lepiej niż kiedykolwiek było.

  • nicola-57

    18 September 2015, 14:03

    POEZJA, polecam wszystkim. Autora pozdrawiam.

  • LadyDi

    18 September 2015, 13:51

    piękne słowa wyzwolenia...lubię gubić się
    w taki sposób jaki pozwalasz tutaj...
    ...pozwalając przelewać i sączyć się krwi z żył...napełniam swój umysł i pragnienie...
    lubię Cię nie pojmować tak jak teraz w tym utworze a jednocześnie sprawiasz magnetyzm...
    piękna nieważkość...
    nawet przypadkiem