Nie płoszę snów

...i nie płosz...niech będą niepokorne...;)

pięknie...:)

OM...aż się uśmiałam do monitora....;)))))
Ewa była tylko...jedna....to my pomarzyć sobie dziś...możemy ;)))

Przy czytaniu słychać nawet kroki, ale nie czuć zimna :-P. Piękny wiersz, a talent rzuca się w oczy ;) Szkoda,że to nie ja byłam Ewą :-P

Andrzejku, a mnie jakoś talent Adama nie dziwi odkąd wiem...z którego drzewa...jabłka zrywał ;))))

pozdrawiam Autora i Ciebie oczywiście ;))

letnią pokorą ucznia
rozbijam się

o zimne życie

piękne..

Świetny....

Pozdrawiam miluśko.

piękny...