wydrap z żył resztki jadu

zamiast myśli
spróbuj zbierać plon
może cokolwiek
ze mnie wzrośnie.

Orchid

nie chcę przeistaczać
grzechów w niepamięć
chłód nocy
zbyt często połyka
naszą trzeźwość

może tylko marzę
o roz-czarowaniu
kilku kwestii.

Thé vert

chcę tylko
wykrwawić prawdę
o wszystkim

narodziłem się
ze znamieniem popiołów -
szczątek wyrzuconych z gwiazd

"tak trochę rozbity"
Może w zbyt wielu "innych" chcesz być.

Bywaj, Lacrimas.

w sobie mi dobrze
ale w innych
przyjemniej.

tak trochę rozbity
jestem

W sobie bądź.
Wystarczy.

ale wciąż mniej
niż w

czymkolwiek jestem

Mhh. Ciekawe rzeczy.
Więcej tu, niż tam.
Cokolwiek to znaczy.

Odniosę się do wszystkiego - to jeden z 'lepszych' komentarzy, jakie mogłem przeczytać - dziękuję Ci za niego.
Czekanie ma dwa oblicza. Jednego z nich nie potrafimy znieść lub, co wydaje się bardziej powszechne, nie chcemy znosić. Pragniemy tu i teraz, nie zważając na konsekwencję i wymiar naszych potrzeb - Ty pragniesz inaczej.
Nie powinnaś się przed niczym chować albo deprecjonować swoich metafor i porównań. Każda z nich jest odzwierciedleniem konkretnego spojrzenia na rzeczywistość. Można przeczytać człowieka wbrew (jego woli i intencji), a odkryć sens, który on sam raczył przeoczyć. Ktoś, kto nie próbuje rozbierać każdego ze zdań na atomy, odnajdywać pomiędzy literami drżeń serca - nigdy nie dotrze tam, dokąd chciał zabrać go autor. To jeden z większych mankamentów dzisiejszych interpretacji.
Żyj w niej dalej, bardzo mi to pochlebia.

Pozdrawiam. :)

Warto czekać. Warto wyłączyć ostrą muzykę. Warto zasiąść z herbatą przed ekranem wyciszając się, rozpocząć dryfowanie na falach Twoich myśli.
Niesamowity wiersz. "Mogę wyjść z cienia; by zaczerpnąć trochę ludzi..." przed tym zdaniem chowają się wszelkie moje prace. Niesamowite. Wymowne. Wielowymiarowe. Cudowne.
Zaraz wypiszę wszystkie najpiękniejsze epitety, choć wiem, że najbardziej warto powiedzieć po prostu, że żyję w Twojej poezji.

Fakt, czekanie jest cholernie irytujące. Dobrze jest zatem mieć jakąś alternatywę... ujście dla niespożytkowanej energii. Gdzieś trzeba przecież wypłynąć. :)