Piękoność

I znów duszę moją przepełnia ból
i znów daje o sobie znać duch przeszłości
niespełnione marzenia wylewają się niczym wulkan
I znów mam wątpliwości
w pajęczą sieć schwytane uczucia
palą do żywego
i boli serce i boli dusza
przepełnia ciało i umysł
już nic nie myślę
już nic mnie nie obchodzi
bo żyć się czasem nie chce.

Jak stare pokrzywione drzewo
stoję ze spuszczoną głową
bo znów ktoś zakpił sobie ze mnie
znów zaigrał z uczuciami
nikt nie wie jakie jest moje cierpienie
nikt nie zrozumie co znaczy mieć pustkę w duszy
mgła zasnuwa moje wnętrze
gęsta i złowieszcza.

Nikt miłości mojej nie chce
nikt słów moich nie słucha
pięknym być to przekleństwo
wolałabym być brzydka'
coż z tego ze dusza ma piękna i szlachetna
że czyste uczucia
jak tylko wszyscy chcą jednego
a nikt nie chce dać miłości

Umiera dusza we mnie
bo nie ma pożywienia
umierają uczucia
umieram cała po kawałku
To niekończąca się historia
i pali do żywego
I nikt nie będzie nigdy wiedział
ile kosztuje mnie ta szczerość.....(benlamond)